Kresy

Cmentarze Na Rossie, Łyczakowski, ale także te rozsiane po kresowych wsiach i miasteczkach, najdobitniej przypominają o ziemi dziadów. Jednak nie są tylko wspomnieniem narodowej martyrologii. To także zapis wspaniałej kresowej kultury.

W niedzielę kolejny już raz w Zielonej Górze Łężycy, na Placu Kresów, zabrzmią słowa o gehennie, patriotyzmie i pamięci. Bowiem ona jest tutaj niemal równie ważna jak modlitwa za ofiary kresowych tragedii.

W szprotawskiej bibliotece otwarto niezwykłą wystawę. „Moja droga” pokazuje niezwykłe i dramatyczne losy ludzi, którzy trafili do Szprotawy i okolicznych miejscowości tuż po zakończeniu II wojny światowej. Oddajmy glos świadkom tamtych wydarzeń...

Przesyłając nam ten tekst, pani Małgorzata Ziemska poprosiła, aby ukazał się pod hasłem „Z wołyńskiej kolekcji Tadeusza Marcinkowskiego”. Kolejny raz korzystamy z tej kolekcji, dzieła życia Pani Małgorzaty i Jej ojca. Oboje są strażnikami i odkrywcami wołyńskiej, kresowej tradycji.

Andrzej Janion z podzielonogórskiej Letnicy spisał dzieje swoje i swojej rodziny. Tym razem podzielił się z nami wspomnieniami z drogi na zachód i pierwszych dni w Winnym Grodzie. I wielka prośba pana Andrzeja, który szuka ludzi, którzy wywodzą się jak on z Janowa Poleskiego...

Ten tekst otrzymaliśmy od zielonogórzanki Małgorzaty Ziemskiej, wnuczki jednej z ofiar zbrodni katyńskiej. W bieżącym roku przypada szczególna rocznica zbrodni katyńskiej. Przed osiemdziesięciu laty na mocy uchwały Biura Politycznego KC WKP z 5 marca 1940 roku wymordowano sporą część intelektualnej elity przedwojennego Państwa Polskiego. Prócz jeńców wojennych z obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie byli to również – o czym często się zapomina ­ więźniowie przetrzymywani w zachodnich obwodach Ukrainy i Białorusi. W wykazie 3435 ofiar z tak zwanej ukraińskiej listy katyńskiej widnieją nazwiska członków wołyńskiego Związku Strzeleckiego, organizacji paramilitarnej, prowadzącej wychowanie patriotyczno-­obywatelskie oraz wyszkolenie wojskowe i proobronne, a uznanej przez sowietów za organizację kontrrewolucyjno-­faszystowską.

W sobotę, 22 lutego, o godz. 23.50 i w poniedziałek, 24 lutego o godzinie 20.10 na antenie TVP Historia będzie można obejrzeć film „Kresy”, którego producentem jest „Gazeta Lubuska”. Film w internecie obejrzało ponad milion osób. Teraz pora na telewizję...

W sobotę 22 lutego o godzinie 23.50 i w poniedziałek 24 lutego o godzinie 20.10 na antenie TVP Historia będzie można obejrzeć film „Kresy”, którego producentem jest „Gazeta Lubuska”. O tym i innych filmach traktujących o historii rozmawiamy z dr. Stanisławem Królakiem, kierownikiem Redakcji Dokumentu i Reportażu Historycznego TVP Historia.

W siedzibie „Gazety Lubuskiej” odbyło się spotkanie osób zaangażowanych w organizacje niezwykłego wydarzenia. Oto od 22 do 24 maja w Skwierzynie nastąpi uroczyste ogłoszenie powstania Sanktuarium Matki Bożej Klewańskiej, patronki rodzin przybyłych z Kresów. Miejsce nie jest przypadkowe bowiem tutaj, 6 czerwca 1945 roku, wraz z przesiedleńcami z kresowego Klewania, przybył wizerunek Matki Boskiej Klewańskiej.

Jakie są pani Kresy? – pytamy Lidię Fiedorowicz z Gubina. - Piękne. I straszne… Zacznijmy od piękna. Okazałe domostwo na białej skale górującej nad dużą wsią Krasne. Wokół rozciągają się legendarne Miodobory, zwane także Tołtrami.

„Kresy” są drugim fabularyzowanym filmem dokumentalnym, który wyprodukowała „Gazeta Lubuska”. Jego telewizyjna premiara odbędzie się już w sobotę 22 lutego!

Rozmowa ze Stanisławem Sławomirem Nicieją, historykiem, który od lat zajmuje się Kresami. Właśnie ukazał się XIII tom jego „Kresowej Atlantydy”, a naukowiec odwiedził nasz region.

Szukasz pomysłu na wyjątkowy prezent? Dzięki świątecznym promocjom na książki wydawane przez "Gazetę Lubuską" możesz podarować komuś kawałek województwa lubuskiego. Sprawdź nasze oferty!

W niedzielne popołudnie brałem udział w kolejnym seansie naszego filmu „Kresy”. Tym razem w pięknie wyremontowanej sali w Zatoniu. Nie wiem, który to już taki seans, z pewnością było ich już kilkadziesiąt, grubo ponad dwa miliony osób obejrzało ten film w internecie.

Do organizatorów 3. festiwalui Losy Polaków dotarło 90 filmów, programów radiowych i multimedialnych ukazujących życie Polaków w blisko 20 krajach świata m.in. w Australii, Belgii, Białorusi, Francji, Hiszpanii, Indii, Irlandii, Izraelu,Kazachstanie, Łotwie, Niemczech, Nowej Zelandii, Rosji, Szwecji, Turcji, Ukrainie, USA, Wielkiej Brytanii i Polsce. Miło nam donieść, że film „Kresy” którego producentem i autorem jest „Gazeta Lubuska” otrzymał trzecią nagrodę w kategorii film fabularny i dokument fabularyzowany.

Jednym z symboli września i października 1939 roku stały się Zaleszaczyki. Jednak tak naprawdę ta wątpliwa sława należy się Kutom, a właściwie tamtejszemu mostowi na rzece Czeremosz. Granicznej przeprawie łączącej II Rzeczpospolitą z Rumunią.

W Gdyni odbyła 11. edycja Festiwalu Filmowego Niepokorni Niezłomni Wyklęci. Produkcja „Gazety Lubuskiej” walczyła o wygraną wśród 26 tytułów w konkursie głównym. Tym razem nie jednak nie udało się powtórzyć sukcesu "Wydarzeń Zielonogórskich 1960". Mimo to "Kresy" cieszyło się ogromnym zainteresowaniem widzów podczas festiwalu.

Jak wspomina Wanda Skorulska, w Głębokiem na Wileńszczyźnie mieszkało może z dziesięć tysięcy mieszkańców różnych nacji. Jednak, jak szacuje, zginęło w nim podczas wojny ze cztery razy tyle. Również rozmaitych narodowości...

Krwawa niedziela - 11 lipca 1943. To jedna z wielu tragicznych rocznic związanych z Kresami. Tradycyjnie już najwięcej będzie działo się w Żarach. Tutaj nie pozwalają zapomnieć...

Dom Kresowy, siedziba Świebodzińskiego Związku Kresowian, to nie tylko budynek, lecz również wspólnota ludzi, których łączą wspólne korzenie. Mimo że przyjechali z różnych części Kresów Wschodnich, chętnie ze sobą biesiadują. Danuta i Janusz Kulakowie ze Świebodzina świętowali 60 lat związku małżeńskiego, w którym wytrwali dzięki zgodzie i wzajemnemu szacunkowi.

- Dzieciństwo? Czy ja byłem dzieckiem? - zaczyna głośno zastanawiać się Jerzy Jozanis. - No tak, byłem. Ale to tak dawno. Przed wojną. Nawet guwernantkę miałem. Byłem ja, młodsza o trzy lata siostra i o cztery brat.

W środę, 22 maja, o godz. 16 w filii Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Norwida przy ul. Podgórnej w Zielonej Górze odbędzie się spotkanie z Teresą Gładysz, autorką książki „Z tęsknoty za Nieświeżem”.