Cieszmy się sukcesami - komentarz Janusza Życzkowskiego

Choć nadal w to nie wierzę, udało się wygospodarować nieco wolnego czasu i wyjechać na parę dni z kraju. Wakacje nad Adriatykiem, w niedużej miejscowości nieopodal znanego mostu Peljeszac. O tym z czego jest znany, za chwilę. Wcześniej refleksje bardziej przyziemne. W poniedziałek oglądałem Reset Rachonia i Cenckiewicza, czyli historię rosyjskich wpływów w Polsce. Trzeci odcinek o amerykańskiej optyce na te sprawy. Z przedstawionych materiałów wynika wprost, że Tusk kręcił w sprawie tarczy, a podpisana z przebojami umowa i jej nowy zakres, ratyfikowana została wiele lat później. Czyje interesy to sprawiły, można się tylko domyślać. Polecam Państwa uwadze ten i kolejne odcinki.

Niby wszyscy wszystko wiedzą, ale jeśli zbierze się to razem, walor poznawczy jest nie do przecenienia. Skoro o walorach mowa, pojawiły się kolejne obok rtęci w Odrze i afery WORD sprawy, z których znani będziemy w całym kraju. Po pierwsze chodzi o koszty funkcjonowania wojewódzkiego samorządu. Utrzymanie „dworu” marszałek Polak, w przeliczeniu na jednego mieszkańca kosztuje Lubuszan najwięcej w kraju. Płacimy prawie 3 razy tyle co w Wielkopolsce, a porównywalne do nas Opolskie około 30% mniej. Kto bogatemu zabroni? Kolejna sprawa to brak skutecznych działań na rzecz regionalnej kolei. Mieszkańcy alarmują w sprawie psującego się taboru, opóźnień i odwołanych połączeń. Dzieje się tak, bo zarząd województwa przerzuca się odpowiedzialnością z kolejową spółką w sprawie remontu taboru i bardziej umiłował sobie latanie, niż sprawne połączenia dla maluczkich.

Na szczęście są także dobre informacje z sąsiedniego województwa. Właśnie oddano do użytku tunel, który połączy z lądem Świnoujście. Inwestycję samorządu wsparł rząd i fundusze europejskie. Tu wrócę do mostu Peljeszac, w cieniu którego właśnie odpoczywam. Budowa tej przeprawy miała dla Chorwatów równie kolosalne znaczenie. Połączenie Dubrownika z resztą kraju stało się punktem honoru i sprawą narodowej dumy. Most oddano z pompą w ubiegłym roku. Był koncert, specjalnie skomponowana muzyka, pokaz sztucznych ogni i ogólna fiesta. I tak się zastanawiam, czy my potrafimy podobnie cieszyć się z naszych sukcesów? Przecież potrzebujemy ich by kształtować dobre wzorce, a nie bylejakość, której niestety nadal nie brakuje.